[Noteer dat dit niet het artikel is dat ik van plan was nu te schrijven en waarnaar ik refereerde op het einden van het klimaatartikel]
De situatie is momenteel niet erg hoopgevend.
Steeds meer artsen en verpleegkundigen geven het op of ze zijn te ziek om te werken. Ze zijn het zat dat de helft van de zieken antivaxers zijn en in hun gezicht hoesten. Weinig mensen lijken te begrijpen hoe erg het is. Meer dan een derde van de gezondheidswerkers is gestopt. Dit is nog maar het begin…
De media staan de laatste tijd vol met onzin. Deze 'wetenschappers' blijven de gevaarlijkste ideeën opperen. "het is milder" en "we zijn in de buurt van de piek", te verwachten het rond midden januari. NU dus". Elke volgende variant zal milder zijn. Alleen mensen met onderliggende kwalen overlijden... ... ...
Dit soort uitspraken verdraaien de basiswaarheden en proberen het ergste van de pandemie, die we momenteel doormaken, te minimaliseren. Ik heb ondertussen begrepen dat het probleem met Covid is dat het veel andere problemen veroorzaakt. Het verklaart in wezen de oorlog aan je hele lichaam. Ziekenhuizen kunnen niet optimaal voor alle zieke mensen zorgen die ze hebben.
Zo ziet 'er mee leven' eruit.
Al maanden horen we de vermoeide boodschap dat het tijd is voor ons om te "leren leven met Covid", alsof dat iets anders betekent dan elke dag doden en meer mensen met een levenslange handicap te accepteren.
Stel je voor dat je dringend naar het ziekenhuis moet voor een onverwacht ongeval (ik heb het voorgehad met een beenbreuk door een val met mijn fiets). Misschien kan een ambulance je op tijd bereiken. Misschien krijg je een gekwalificeerde verpleegster of een arts te zien. De kans is groot dat je een onbetaalde geneeskundestudent ziet of een externe dokter die vrijwilligerswerk doet. Ik heb het ondervonden: mijn been werd aaneengezet en gestabiliseerd met een magnesiumplaat door een chirurg gespecialiseerd in rugproblemen... Na drie maanden brak de plaat (!) en bleef ik met een boel miserie zitten - tot nu toe.
Elke golf heeft de ziekenhuizen hard geraakt. Deze vijfde golf slaat nog harder toe. Ziekenhuizen verliezen hun vermogen om goed te functioneren. We hebben zorgcentra die draaien op vrijwilligers. Net als ziekenhuizen zullen scholen ook nooit meer hetzelfde zijn - van kinderdagverblijven tot universiteiten. Een boel leerlingen hebben een grote achterstand opgelopen door afstandsonderwijs die ze niet hebben kunnen goed gebruiken.
Deze tekorten zullen voor onbepaalde tijd aanhouden als Covid blijft rondhangen en om de paar maanden muteert.
Dit "normaal" is een nachtmerrie. Het gaat niet goed.
De gruwelijke gedachte in de hoofden van miljoenen is dat als we het virus gewoon door alle kwetsbare bevolkingsgroepen laten lopen, we eindelijk een einde zullen maken aan de pandemie door groepsimmuniteit en dat we weer verder kunnen met ons leven. Iedereen die deze onzin echt gelooft, zal zwaar teleurgesteld zijn, want zo werken virussen schijnbaar niet.
Dit is niet "er mee leven".
Leven met een dodelijk, zich steeds verder ontwikkelend virus betekent dat we leiders nodig hebben en transparante nieuwsmedia die de onverbloemde waarheid vertellen, zodat we weten waar we aan toe zijn. Tot nu toe hebben ze daar jammerlijk in gefaald.
Nu het aantal ziekenhuisopnames hoger is dan ooit en het aantal doden stijgt, denk ik dat we het er uiteindelijk allemaal over eens kunnen zijn dat het verhaal van "milde" Omicron verzonnen was.
Testen is bijna zinloos geworden. Het heeft geen zin om iemand te testen op Covid als ze toch naar hun werk moeten, als ze toch naar school moeten.
Een ander belangrijk onderdeel was dat elk vaccinpatent met de hele wereld zou moeten gedeeld worden. De commerciële belangen hebben dat belet en hierdoor is een zeer groot deel van de wereldbevolking niet gevaccineerd. Hierdoor kon het virus muteren, wat leidde tot Omicron.
Als we blijven proberen alleen te vertrouwen op vaccins en boosters, zullen we deze pandemie nooit beëindigen. Tegen de tijd dat we gevaccineerd zijn voor de laatste variant, zoals nu met Omicron, zullen er twee of drie nieuwe varianten zijn.
Leven met het coronavirus zou betekenen dat we onze gewoonten en mentaliteit moeten veranderen. Onder meer moesten de ventilatie in kantoren, scholen en theaters sterk verbeterd worden. We moeten wennen aan maskers, alles ontsmetten en afstand houden.
De overgrote meerderheid van mensen was toch onvoorzichtig. Ondanks al het gezeur leken ze niet erg toegewijd om er een einde aan te maken. De massa's op de Meir, de betogers, in de supermarkten en waar ook nog. We hebben het allemaal op de TV gezien.
Ik zou graag meemaken dat neerbuigende journalisten stoppen ons de les te lezen over hoe we 'met Covid moet leven'. We zijn toch nooit gestopt met doen wat nodig was?
Als we echt met Covid willen leven en niet alleen maar die zin als excuus blijven gebruiken, moeten we accepteren wat het echt betekent: héél lang anders leven dan vroeger.
Hopelijk heb ik ongelijk...
...ook vermeld dat veel leerlingen achterstand opgelopen hebben... (mag een mopje nog?):
De situatie is momenteel niet erg hoopgevend.
Steeds meer artsen en verpleegkundigen geven het op of ze zijn te ziek om te werken. Ze zijn het zat dat de helft van de zieken antivaxers zijn en in hun gezicht hoesten. Weinig mensen lijken te begrijpen hoe erg het is. Meer dan een derde van de gezondheidswerkers is gestopt. Dit is nog maar het begin…
De media staan de laatste tijd vol met onzin. Deze 'wetenschappers' blijven de gevaarlijkste ideeën opperen. "het is milder" en "we zijn in de buurt van de piek", te verwachten het rond midden januari. NU dus". Elke volgende variant zal milder zijn. Alleen mensen met onderliggende kwalen overlijden... ... ...
Dit soort uitspraken verdraaien de basiswaarheden en proberen het ergste van de pandemie, die we momenteel doormaken, te minimaliseren. Ik heb ondertussen begrepen dat het probleem met Covid is dat het veel andere problemen veroorzaakt. Het verklaart in wezen de oorlog aan je hele lichaam. Ziekenhuizen kunnen niet optimaal voor alle zieke mensen zorgen die ze hebben.
Zo ziet 'er mee leven' eruit.
Al maanden horen we de vermoeide boodschap dat het tijd is voor ons om te "leren leven met Covid", alsof dat iets anders betekent dan elke dag doden en meer mensen met een levenslange handicap te accepteren.
Stel je voor dat je dringend naar het ziekenhuis moet voor een onverwacht ongeval (ik heb het voorgehad met een beenbreuk door een val met mijn fiets). Misschien kan een ambulance je op tijd bereiken. Misschien krijg je een gekwalificeerde verpleegster of een arts te zien. De kans is groot dat je een onbetaalde geneeskundestudent ziet of een externe dokter die vrijwilligerswerk doet. Ik heb het ondervonden: mijn been werd aaneengezet en gestabiliseerd met een magnesiumplaat door een chirurg gespecialiseerd in rugproblemen... Na drie maanden brak de plaat (!) en bleef ik met een boel miserie zitten - tot nu toe.
Elke golf heeft de ziekenhuizen hard geraakt. Deze vijfde golf slaat nog harder toe. Ziekenhuizen verliezen hun vermogen om goed te functioneren. We hebben zorgcentra die draaien op vrijwilligers. Net als ziekenhuizen zullen scholen ook nooit meer hetzelfde zijn - van kinderdagverblijven tot universiteiten. Een boel leerlingen hebben een grote achterstand opgelopen door afstandsonderwijs die ze niet hebben kunnen goed gebruiken.
Deze tekorten zullen voor onbepaalde tijd aanhouden als Covid blijft rondhangen en om de paar maanden muteert.
Dit "normaal" is een nachtmerrie. Het gaat niet goed.
De gruwelijke gedachte in de hoofden van miljoenen is dat als we het virus gewoon door alle kwetsbare bevolkingsgroepen laten lopen, we eindelijk een einde zullen maken aan de pandemie door groepsimmuniteit en dat we weer verder kunnen met ons leven. Iedereen die deze onzin echt gelooft, zal zwaar teleurgesteld zijn, want zo werken virussen schijnbaar niet.
Dit is niet "er mee leven".
Leven met een dodelijk, zich steeds verder ontwikkelend virus betekent dat we leiders nodig hebben en transparante nieuwsmedia die de onverbloemde waarheid vertellen, zodat we weten waar we aan toe zijn. Tot nu toe hebben ze daar jammerlijk in gefaald.
Nu het aantal ziekenhuisopnames hoger is dan ooit en het aantal doden stijgt, denk ik dat we het er uiteindelijk allemaal over eens kunnen zijn dat het verhaal van "milde" Omicron verzonnen was.
Testen is bijna zinloos geworden. Het heeft geen zin om iemand te testen op Covid als ze toch naar hun werk moeten, als ze toch naar school moeten.
Een ander belangrijk onderdeel was dat elk vaccinpatent met de hele wereld zou moeten gedeeld worden. De commerciële belangen hebben dat belet en hierdoor is een zeer groot deel van de wereldbevolking niet gevaccineerd. Hierdoor kon het virus muteren, wat leidde tot Omicron.
Als we blijven proberen alleen te vertrouwen op vaccins en boosters, zullen we deze pandemie nooit beëindigen. Tegen de tijd dat we gevaccineerd zijn voor de laatste variant, zoals nu met Omicron, zullen er twee of drie nieuwe varianten zijn.
Leven met het coronavirus zou betekenen dat we onze gewoonten en mentaliteit moeten veranderen. Onder meer moesten de ventilatie in kantoren, scholen en theaters sterk verbeterd worden. We moeten wennen aan maskers, alles ontsmetten en afstand houden.
De overgrote meerderheid van mensen was toch onvoorzichtig. Ondanks al het gezeur leken ze niet erg toegewijd om er een einde aan te maken. De massa's op de Meir, de betogers, in de supermarkten en waar ook nog. We hebben het allemaal op de TV gezien.
Ik zou graag meemaken dat neerbuigende journalisten stoppen ons de les te lezen over hoe we 'met Covid moet leven'. We zijn toch nooit gestopt met doen wat nodig was?
Als we echt met Covid willen leven en niet alleen maar die zin als excuus blijven gebruiken, moeten we accepteren wat het echt betekent: héél lang anders leven dan vroeger.
Hopelijk heb ik ongelijk...
...ook vermeld dat veel leerlingen achterstand opgelopen hebben... (mag een mopje nog?):
Laatst bewerkt: