Vandaag kreeg ik de melding dat er een labo computer nietmeer wilde opstarten. Het ging om een wat ouder toestel waar nog MS-DOS op draaide.
Al snel bleek dat de BIOS de harde schijf nietmeer detecteerde. Wat resulteert dat je kan aannemen dat de harde schijf overleden is. Ik merkte ook op dat de casing serieus vibreerde. Dit kon enkel te maken hebben met een defecte FAN, ... dacht ik. Gevolg van die hevige vibraties? Jawel, harde schijf defect. En zeker in zo'n oud toestel. Maar helaas helaas alle data weg. Maar met tal van recovery technieken en software op de markt gaf ik het nog een waterkansje. Ik gaf de gebruiker dan ook een 1 - 3% kans op slagen, wat al veel is mijn mening. Maar we blijven optimistisch.
Dus ik nam de computer mee naar men kantoor en ontdeed hem van zen casing. Even de powerplug erin en starten maar. Hmmm... alle FANs bleken vrij stabiel te draaien. Dus vanwaar die hevige vibratie? Check check... jawel, de harde schijf zelf!
Geen goed teken! Dus even de schijf eruit gevezen. 1080MB, maart 1995! Een echte oldtimer dus. En best een redelijke capaciteit voor die tijd. Dus geen goedkoop beesje toen.
Begon al eventueel de technieken op grootmoeders wijze te overwegen om die schijf alsnog stabiel te krijgen, zoals de vriezer of de oven. Want de slaagkansen op recovery zag ik slinken met de minuut.
Uiteindelijk... overwogen om de cover van de schijf eraf te vijzen. Want die oude disks waren iets toeganklijker voor zulke acties. Al dan niet zeker niet aan te raden. Maar de vooruitzichten waren sowieso slecht.
Na 8 vijzen eruit te halen en de cover eraf te halen, hier het resultaat:
Laten we zeggen dat de remschijven van men auto er beter uitzien dan deze schijf!
De leeskop van die disk had zich letterlijk door koolstof schijf een weg gebaand, en de hele interne ruimte gevuld met carbon dust.
Waarschijnlijk heeft heel dit "proces" ook enkele maanden geduurd. De motor ging nooit in beveiliging (zal in die tijd nog niet geimplementeerd geweest zijn). Dus die had alle tijd om een heuse ravage aan te richten.
Al snel bleek dat de BIOS de harde schijf nietmeer detecteerde. Wat resulteert dat je kan aannemen dat de harde schijf overleden is. Ik merkte ook op dat de casing serieus vibreerde. Dit kon enkel te maken hebben met een defecte FAN, ... dacht ik. Gevolg van die hevige vibraties? Jawel, harde schijf defect. En zeker in zo'n oud toestel. Maar helaas helaas alle data weg. Maar met tal van recovery technieken en software op de markt gaf ik het nog een waterkansje. Ik gaf de gebruiker dan ook een 1 - 3% kans op slagen, wat al veel is mijn mening. Maar we blijven optimistisch.
Dus ik nam de computer mee naar men kantoor en ontdeed hem van zen casing. Even de powerplug erin en starten maar. Hmmm... alle FANs bleken vrij stabiel te draaien. Dus vanwaar die hevige vibratie? Check check... jawel, de harde schijf zelf!
Geen goed teken! Dus even de schijf eruit gevezen. 1080MB, maart 1995! Een echte oldtimer dus. En best een redelijke capaciteit voor die tijd. Dus geen goedkoop beesje toen.
Begon al eventueel de technieken op grootmoeders wijze te overwegen om die schijf alsnog stabiel te krijgen, zoals de vriezer of de oven. Want de slaagkansen op recovery zag ik slinken met de minuut.
Uiteindelijk... overwogen om de cover van de schijf eraf te vijzen. Want die oude disks waren iets toeganklijker voor zulke acties. Al dan niet zeker niet aan te raden. Maar de vooruitzichten waren sowieso slecht.
Na 8 vijzen eruit te halen en de cover eraf te halen, hier het resultaat:
Laten we zeggen dat de remschijven van men auto er beter uitzien dan deze schijf!
De leeskop van die disk had zich letterlijk door koolstof schijf een weg gebaand, en de hele interne ruimte gevuld met carbon dust.
Waarschijnlijk heeft heel dit "proces" ook enkele maanden geduurd. De motor ging nooit in beveiliging (zal in die tijd nog niet geimplementeerd geweest zijn). Dus die had alle tijd om een heuse ravage aan te richten.
