2 Zwervers lopen over een landweggetje, scheel van de honger. Opeens zien ze een boerderij, ze kloppen aan de deur. De boerin doet open maar wat is dat voor iets: Achterlijk grote etterende zweren, klittend vet haar, gescheurde vieze jurk, ongeschoren oksels, stinken als een beerput. Heeft u iets te eten, vragen de zwervers Ja, zegt ze, maar dan moeten jullie mij daarna wel een goeie beurt geven. De ene zwerver keert zich om en vertrekt, hij ziet dat niet zitten. De andere zegt: "Dat is goed" Hij gaat mee naar binnen en eet dat hij bijna ontploft. Hoopvol pakt de boerin hem bij zijn hand en neemt hem mee naar de hooiberg en begint zich te ontkleden. De zwerver vraagt zich af hoe hij dit gaat aanpakken, en vooral zonder infekties op te lopen. Terwijl de boerin volledig naakt en vol verlangen voorover buigt ziet hij een enorme maiskolf liggen. Een geschenk uit de hemel zegt hij en hij gaat aan de slag. Eens de boerin krijsend is klaargekomen, werpt hij de kolf weg achter de hooiberg en vertrekt. Een beetje verder komt hij de andere zwerver tegen. Die vraagt: "Lekker gegeten?" "Ja, en jij?" Ik heb veel geluk gehad, ik zat achter een hooiberg tot God te bidden, valt daar toch wel een maiskolf uit de lucht, met duimendik boter erop, hmmm...<O
></O>
></O>