Dit is het verhaal van een echtpaar dat al 26 jaar gelukkig getrouwd was.
De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo'n vreselijke gewoonte had om 's ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten.
Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen.
Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd.
Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was.
De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z'n ingewanden eruit zou schijten.
Maanden gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte.
Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner.
De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen.
De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan maar opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven.
Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek.
Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten,gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer.
De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen.
Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen.
De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was.
"Schat," zei hij, "je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!"
"Wat bedoel je?" vroeg de vrouw.
"Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd.
Maar met de hulp een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!"
De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo'n vreselijke gewoonte had om 's ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten.
Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen.
Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd.
Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was.
De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z'n ingewanden eruit zou schijten.
Maanden gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte.
Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner.
De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen.
De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan maar opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven.
Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek.
Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten,gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer.
De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen.
Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen.
De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was.
"Schat," zei hij, "je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!"
"Wat bedoel je?" vroeg de vrouw.
"Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd.
Maar met de hulp een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!"
