De 600 leden van de wegpolitie trekken aan de alarmbel. Ze zijn onderbemand en komen nog amper toe aan controles. Ze hebben een pamflet met hun grieven gestuurd naar Yves Leterme (CD&V). Lees hier het volledige pamflet.
De wegpolitie bestaat 75 jaar, maar dat geeft allerminst reden tot feesten. De operationele leden van het korps trekken aan de alarmbel.
“Het water komt ons tot aan de lippen. We wachten onderhandelingen af, maar de situatie kan op elk moment escaleren”, kreeg Patrick Sodermans te horen van zijn Antwerpse collega’s. Hij maakt deel uit van de verkeerspost Turnhout, is ACOD-afgevaardigde en een van de opstellers van het pamflet.
“Alle 600 collega’s staan achter de inhoud en ook de vakbonden steunen het pamflet”, zegt hij.
In het document komen tien pijnpunten aan bod die aan de basis liggen van de malaise. Een totaal gebrek aan vertrouwen in het Algemeen Commando in Brussel is er een van. Volgens de opstellers maakt het commando van de wegpolitie een organisatie die veel weg heeft van een Mexicaans leger, met een teveel aan chefs en te weinig operationeel personeel.
Een niet onbelangrijk detail in de opsomming heeft te maken met de kledij. Terwijl alle bestuurders in België verplicht met een opvallend fluojasje rondrijden, opereert de wegpolitie nog altijd in het onopvallende blauw. Sodermans benadrukt dat het pamflet ook de veiligheid van de weggebruikers beoogt.
“We komen nog amper tot controles. We steken 95% van onze tijd in het vaststellen van verkeersongevallen. Dat percentage zou maximaal 60 mogen zijn. Het zou een oplossing zijn als de lokale politie de ongevallen voor haar rekening neemt. Ook in andere zaken is dat aangewezen.”
“Het commando moet durven toegeven dat de wegpolitie geen controles doet. En toch is dat de enige manier om het aantal ongevallen te doen dalen”, besluit Sodermans.
Bron:GVA
SIMBA
De wegpolitie bestaat 75 jaar, maar dat geeft allerminst reden tot feesten. De operationele leden van het korps trekken aan de alarmbel.
“Het water komt ons tot aan de lippen. We wachten onderhandelingen af, maar de situatie kan op elk moment escaleren”, kreeg Patrick Sodermans te horen van zijn Antwerpse collega’s. Hij maakt deel uit van de verkeerspost Turnhout, is ACOD-afgevaardigde en een van de opstellers van het pamflet.
“Alle 600 collega’s staan achter de inhoud en ook de vakbonden steunen het pamflet”, zegt hij.
In het document komen tien pijnpunten aan bod die aan de basis liggen van de malaise. Een totaal gebrek aan vertrouwen in het Algemeen Commando in Brussel is er een van. Volgens de opstellers maakt het commando van de wegpolitie een organisatie die veel weg heeft van een Mexicaans leger, met een teveel aan chefs en te weinig operationeel personeel.
Een niet onbelangrijk detail in de opsomming heeft te maken met de kledij. Terwijl alle bestuurders in België verplicht met een opvallend fluojasje rondrijden, opereert de wegpolitie nog altijd in het onopvallende blauw. Sodermans benadrukt dat het pamflet ook de veiligheid van de weggebruikers beoogt.
“We komen nog amper tot controles. We steken 95% van onze tijd in het vaststellen van verkeersongevallen. Dat percentage zou maximaal 60 mogen zijn. Het zou een oplossing zijn als de lokale politie de ongevallen voor haar rekening neemt. Ook in andere zaken is dat aangewezen.”
“Het commando moet durven toegeven dat de wegpolitie geen controles doet. En toch is dat de enige manier om het aantal ongevallen te doen dalen”, besluit Sodermans.
Bron:GVA
SIMBA